Bursztyn – jantar, amber, elektrum → kopalna żywica drzew iglastych. Najczęściej ma kolor żółty, złocistożółty, miodowy, pomarańczowy, brunatny, biały, ale występuje również w rzadszych barwach – zielonej, oliwkowozielonej, czerwonej, niebieskiej, fioletowej i czarnej. Znane są różne odmiany bursztynu: arktyczny (Alaska), australijski, bałtycki (sukcynit – wyróżnia się około 100 jego gatunków), chilijski, dominikański, jakucki, kostny, libański, meksykański, rekonstruowany, sachaliński. Często możemy w nim znaleźć inkluzje. Bursztyn może wykazywać efekt opalescencji, natomiast w świetle lampy UV wykazuje fluorescencję. Ma właściwości elektrostatyczne, jest łatwopalny, oraz wrażliwy na zmianę temperatur. Ze względu na miejsce znalezienia rozróżnia się bursztyn wodny lub ziemny. Największe bryły bursztynu znaleziono w Australii – 17kg, Birmie – 15kg, Bałtyku – 9,75kg. Najcenniejsze są okazy, które zawierają dobrze zachowane inkluzje zwierząt i roślin. Wyprawy po „złoto północy” były organizowane przez Rzymian już w V wieku p.n.e. Bursztyn jest antyutleniaczem, co doceniają szczególnie kobiety, udrażnia przepływ krwi, niweluje bóle i skurcze mięśni.
